Аляксандр Лукашэнка звярнуўся з Пасланнем да беларускага народа і парламента. Асноўныя тэзісы

Геапалітыка, праца нашай эканомікі на фоне пандэміі, барацьба за жыццё і сацыяльная сфера: зарплаты, пенсіі, адукацыя і будучыня суверэннай краіны. Кіраўнік дзяржавы сёння звярнуўся з Пасланнем да народа і парламента. Назва мерапрыемства ранейшая, але фармат і пляцоўка іншыя. Наогул слова "іншае" як ніякае падыходзіць да цяперашняй сітуацыі. Жывём і працуем у новых непрадказальных умовах, адной з прычын якіх стала пандэмія.

Дагэтуль ніхто дакладнаы не можа сказаць, калі ж наступіць эпоха посткаранавіруса - адкрыюць межы, адновяцца міжнародныя кантакты, на поўную моц пачнуць працаваць вытворчасці. Значыць, неабходна планаваць працу ўсіх сфер з улікам розных сцэнарыяў.

Вядомы тэзіс Прэзідэнта "выратаваць краіну", які апошнім часам гучыць часта, ужо можна прымяніць абсалютна да ўсяго. Гэта і пра эканоміку, незалежнасць, нашу будучыню, спакойнае жыццё нашых дзяцей і бацькоў. Але, як звычайна, камусьці трэба і без таго пагоршыць сітуацыю. У ход ідуць усе сродкі і ў першую чаргу тэхналогіі. Праз інтэрнэт - сацыяльныя сеткі і месенджары - тыражуюцца хлусня, падлог і інсінуацыі.

Усё гэта мы бачым зараз, калі ў дадатак праходзім перыяд электаральнай кампаніі. Аналізаваць і рабіць высновы неабходна кожнаму з нас, разумеючы, дзе хлусня, а дзе, праўда, і грунтуючыся на канкрэтных фактах. А гэтыя факты гавораць самі за сябе, варта толькі азірнуцца вакол і ўбачыць нашу прыгожую і любімую Беларусь. Ілона Красуцкая аб ключавых тэзісах Паслання Прэзідэнта.

Сёлета фармат мерапрыемства зведаў некаторыя змяненні. Па-першае, іншая пляцоўка. Замест звыклай Авальнай залы, дзе збольшага ёсць месцы толькі для парламентарыяў, выбрана Вялікая зала Палаца Рэспублікі, запрасілі звыш 2600 чалавек. Час такі: важных момантаў шмат, людзі павінны валодаць сітуацыяй. Таму запрасілі не толькі дэпутатаў, пул вышэйшых службовых асоб, міністраў, губернатараў, дыпламатаў, экспертную супольнасць і моладзь з усёй краіны.

Вядома, палітыкам заўсёды дапамагаюць спічрайтары, але ўся фактура, асноўныя моманты Паслання напісаныя асабіста Прэзідэнтам. Сёння ў кулуарах было шмат абмеркаванняў вакол так звананага парадку дня. У любым выпадку відавочна: тэзісы мінулага года і гэтага - гэта як два процілеглыя светы.

Шмат было прагнозаў і адносна таго, з чаго ж пачне свой зварот Прэзідэнт, якімі будуць першыя словы. І сёлета пра геапалітыку. Мы не толькі не можам абстрагавацца ад таго, што адбываецца ў свеце, наадварот, адчуваем прамы ўплыў усіх працэсаў. Гандлёвыя войны паміж краінамі, узброеныя канфлікты, націск большых гульцоў. З улікам многіх знешніх негатыўных фактараў такой кампактнай дзяржаве, як Беларусь, важна захаваць пазіцыі, забяспечыць спакой грамадзян і развіццё.

Нафтавая пандэмія, потым рэальная, як вынік - эканамічная і палітычная. Закрыццё межаў, спыненне вытворчасцяў, пастаўленыя на паўзу міжнародныя кантакты і сустрэчы толькі анлайн. Але гэта толькі здаецца, што "свет пайшоў на каранцін".

Па-ранейшаму ўсе размовы так ці інакш круцяцца вакол пандэміі і яе наступстваў. Вядома, Прэзідэнт будзе гаварыць і пра гэта. А сказаць сапраўды ёсць што.

Давайце вернемся да пачатку года, калі мы толькі даведаліся аб першых завазных выпадках. Успомнім Віцебск, які першым сутыкнуўся з віруснай інфекцыяй. Серыю нарад: па абароне ўрачоў, насельніцтва, перапрафіляванні бальніц, ачаговай барацьбе з COVID-19, стварэнні ўласных тэст-сістэм, аднаўленні і рэабілітацыі нашых людзей, асабліва адзінокіх пажылых. Як аператыўна падключалі здраўніцы і як здзіўляла статыстыка, аб якой многія раней наогул не задумваліся, што больш людзей у нас у краіне памірае не ад COVID ці пнеўманій, а на пажарах, ад алкагалізму, суіцыду.

Падзякі ў іх адрас ніколі не будзе шмат. Памятаем гэтую максімальную падтрымку: ад простага дзякуй, спонсарскіх масак, касцюмаў да гарачых абедаў, падтрымкі ў сацсетках і вялікіх даплат ад дзяржавы за працу ў ачагу ды і наогул на перадавой усім нашым героям. Усім: урачам, лабарантам, рэаніматолагам, медсёстрам! А наш шлях хто толькі і як не крытыкаваў. Але, як гаворыцца, гледзячы на статыстыку ў параўнанні з іншымі краінамі, ужо мала хто рызыкне кінуць камень. Як паказала практыка, ад хваробы (прычым па другім крузе) і нават пры максімальнай засцярозе не застрахаваны ніхто. Наш Прэзідэнт таксама перахварэў бессімптомна. І калі не каранавірус, то ў любы момант на змену можа прыйсці пандэмія з іншай назвай. Жыццё навучыла: павінен быць не адзін план дзеянняў, а адразу некалькі запасных. Шчыра кажучы, мы проста не маглі сабе дазволіць пайсці на каранцін, спыніць вытворчасць. У такім разе гэта стала б сапраўдным узрушэннем абсалютна для ўсіх сфер і ў першую чаргу для людзей.

Пакуль сусветная эканоміка замерла, мы працавалі: працягвалі мадэрнізацыю прадпрыемстваў, захавалі працоўныя калектывы, разгружалі склады, сеялі, зараз убіраем ураджай. І ўжо ацанілі, колькі на гэтым заробім, пакуль планета гаворыць пра дэфіцыт прадуктаў, голад і падзенне сельгасвытворчасці. Зрэшты, ключавыя тэзісы выбранай стратэгіі на наступныя 5 гадоў - "якасць", "імпартазамяшчэнне", "экспарт" - гэта не толькі пра АПК або прамысловасць.

Наогул куды ні паглядзі, усюды нешта будуецца. Карэспандэнты АТН нядаўна падлічылі, толькі за ліпень у рэспубліцы з'явіліся больш за дзясятак аб'ектаў, патрэбных для жыцця і здароўя: дарогі, паліклінікі, школы, дзіцячыя садкі, інтэрнаты, басейны. Але як гаворыцца, ламаць не будаваць. А ахвотнікаў (пад шумок электаральнай кампаніі) накарміць абяцаннямі, перакрэсліць усё, што створана, - звышдастаткова.

Словам, час ужо іншы і людзі іншыя. Больш вераць рэальным справам. Калі ёсць упэўненасць, што заўтра прыйдзеш у магазін, а там поўныя паліцы і прадукты не па завоблачных цэнах. Ёсць магчымасць атрымаць бясплатную адукацыю, звярнуцца да ўрача. А самае бясцэннае - нашы мір і спакой, каштоўнасць якіх зараз спрабуюць нівеляваць. Як будзе далей, залежыць і ад кожнага з нас.

Будуем нашу агульную будучыню, галоўнае было б для каго. Шматдзетная сям'я ў Беларусі - гэта ўжо не толькі звыклая асацыяцыя "трое дзяцей". Усё часцей адважваюцца на 4 і 5 дзіця. І зразумела чаму. У радзільных дамах самае сучаснае абсталяванне і працуюць там лепшыя спецыялісты. Адважыцца на вялікую сям'ю стымулюе і сямейны капітал, магчымасць хутка і пад сімвалічны працэнт атрымаць жыллё. Колькі нас, беларусаў, дакладна даведаліся дзякуючы нядаўняму перапісу насельніцтва - больш за 9 мільёнаў 400 тысяч. Але гэта пакуль! І надалей будуць ствараць усе ўмовы, каб дэмаграфічныя паказчыкі імкнуліся выключна ўверх. Шмат сёння Прэзідэнт гаварыў і пра пакаленне next - моладзь. Спартаб’екты, усе навелы ў адукацыі, праграмы без перагрузу, інтэрнаты, камфорт якіх нагадвае родны дом. Словам, створаны ўсе ўмовы - толькі вучыся і паказвай вынік. Але такі каштоўны час - маладосць - не ўсе трацяць па прызначэнні.

На прыкладзе іншых краін мы бачым, як моладзь становіцца інструментам у руках завадатараў каляровых рэвалюцый. Маніпулююць тымі, хто (будзем гаварыць шчыра) яшчэ не думае сваім розумам з-за адсутнасці вопыту. Тыя, хто за гэтым стаіць, напэўна, не ўвязалі бы ў падобнае ўласных дзяцей. Заграбаць жар чужымі рукамі - гэта ж прасцей простага.

Яшчэ адна рэзанансная тэма апошняга тыдня - затрыманне пад Мінскам баевікоў прыватнай ваеннай кампаніі. Версіі, якія не маюць нічога агульнага з фактамі, спачатку агучвалі самі затрыманыя: блыталіся ў паказаннях, пунктах свайго маршруту. Падкідваў вуглі і інтэрнэт. Прэзідэнт агучыў новыя падрабязнасці гэтай справы.

Прэзідэнт будзе гаварыць шмат - важна ўсё! Не па тэзісах, у сваёй манеры - з вялікай колькасцю адступленняў. Паўтары гадзіны тэмы самыя актуальныя, народныя і, што называецца, на злобу дня.

Словы, пасля якіх зала апладзіравала Прэзідэнту дзве з паловай хвіліны. Што тут яшчэ скажаш… Моцна і эмацыянальна. Зараз уражанні тых, хто ўсё гэта чуў у Палацы Рэспублікі.

Чвэрць стагоддзя суверэннай гісторыі. Зусім кароткі перыяд, за які было ўсякае. Але мы спраўляліся дзякуючы працавітасці нашага народа, яго адданасці роднай зямлі, справе. Настаў час кожнаму з нас вызначыць для сябе, якой мы хочам бачыць сваю краіну далей. І гэта выбар без права на памылку.