Пытанні бяспекі ў гэтыя дні выходзяць на першы план. Літаральна напярэдадні мы ўспаміналі югаслаўскі кейс. Роўна 24 гады назад спыніліся авіяўдары НАТА. Так, уран, так, тысячы мірных жыццяў, так, анкалогія ў Сербіі... колькі ўжо было сказана. Але! Толькі ўдумайцеся, 8 дзесяцігоддзяў прама або ўскосна павучацелі дэмакратыі ўмешваюцца ў справы суверэнных дзяржаў і гэта выліваецца ў мільёны забітых. І ніхто не панёс ніякай адказнасці. Больш за тое, базы ЗША растуць, як грыбы пасля радыеактыўнага дажджу, прымаючы ўсе больш недарэчныя формы.

Такія рэаліі, і ў гэтых умовах можна разлічваць толькі на свае сілы. Без аглядкі на Захад або Усход. Менавіта так прапаноўвае працаваць Аляксандр Лукашэнка свайму калегу Уладзіміру Пуціну, адкінуўшы ўсякія ілюзіі аб заходніх "партнёрах". І для гэтага патрэбен план дзеянняў. Беларусь і Расія, як было сказана на перамовах лідараў у Сочы, былі і застаюцца стрыжнем інтэграцыі на постсавецкай прасторы. Ну а з выразным планам у гэты няпросты час, глядзіш, і іншыя яшчэ хутчэй падцягнуцца. Цэнтрабежныя сілы з падачы Вашынгтона на постсавецкай прасторы не слабеюць.

Так, ваенна-палітычнае становішча ў рэгіёне абвострана да мяжы, але ўсё гэта - і тая ж Украіна - толькі вяршок айсберга. Частка вялікай мазаікі па перадзеле свету. Увесь геапалітычны расклад наш Прэзідэнт даў на сустрэчы з сакратарамі Саветаў бяспекі АДКБ. Старшынства ў аб'яднанні абавязвае Мінск выразна артыкуляваць усё найважнейшае па тэме бяспекі. Наступаюць па ўсіх франтах! Сказанае Аляксандрам Лукашэнкам перш - маўляў, "прыйдзецца яшчэ стаяць спінай да спіны" - аказалася зусім не метафарай, а рэальнасцю. І ў палітыцы, і ў бяспецы, і ў эканоміцы. Рэпартаж Наталлі Брэвус (падрабязнасці ў відэа).