А. Лукашэнка: Статус дзяржслужбы паднімуць высока, але і патрабаванні будуць адпаведныя

Служыць краіне і свайму народу! Такую задачу сёння паставіў Прэзідэнт перад інстытутам дзяржслужбы. У Палацы Незалежнасці разгледзелі пытанні ўдасканалення прававых норм у гэтай сферы. У распрацоўцы - новы закон аб дзяржслужбе. Летась дэпутаты галасавалі за абнаўленне падыходаў. Але ў выніку кропку так і не паставілі... Тады Прэзідэнт заклікаў яшчэ раз дэталёва зірнуць на ўсе нюансы дакумента, каб пазбегнуць паспешных рашэнняў і выключыць любыя сумненні ў развіцці найважнейшага грамадскага інстытута, якім і з'яўляецца дзяржаўная служба. Быць дзяржслужачым павінна быць прэстыжна. Але і адказна. І гэта сёння было галоўным.

Няма сумненняў, дзяржапарат у краіне выбудаваны і не мае патрэбы ў заканадаўчай "рэвалюцыі". Важна кропкава паправіць яго якаснае напаўненне. На службе краіны павінны быць сапраўды дзяржаўныя людзі, упэўнены Прэзідэнт. А яшчэ - вядомыя! І не толькі ў цішы кабінетаў.

Вольга Анішчанка аб законах кадравай палітыкі.

Служыць развіццю, а не перашкодай. Бадай, так вызначаюць місію людзей ва ўладзе. Ёсць дасведчаны кіраванец - значыць, будуць перспектывы. У раёне, горадзе, краіне… Бо ахвотнікі заняць чыноўніцкае крэсла знойдуцца. Але ці заўсёды гэтым імкненнем рухае грамадская, дзяржаўная, а не асабістая цікавасць? І ці заўсёды жаданні прызначэнца супадаюць з яго прафесійным крэда? Словам, стандарт кіраванца на вагу золата. Як і цана памылкі.

Сёння ў Палацы Незалежнасці дэталёва абмеркавалі крытэрыі адбору для тых, хто прыходзіць на службу дзяржавы (чытай - краіны!). Задачка павышанай складанасці. Маўляў, час такі, што мала быць эфектыўным менеджарам. Тут яшчэ і іншыя функцыі. З іншага боку, выбудоўваць эфектыўную вертыкаль - не значыць ламаць сістэму, упэўнены Прэзідэнт. Але імпульс ёй не перашкодзіць!

Так, мінулы год дазволіў зірнуць на людзей з іншага ракурсу - маўляў, мала быць талентам, прафесіяналам, з шырокім даляглядам і вялікім патэнцыялам. Заслугі цьмянеюць, калі кампетэнцыі і вопыт выкарыстоўваць на шкоду нацыянальным інтарэсам!

Наогул, правілы кадравай палітыкі працуюць без малога два дзесяцігоддзі. Прымалі яшчэ ў 2003-м. Кропкава змянялі не раз. Бо колькі вады выцекла, гаворачы аб жыцці грамадства і дзяржавы. І дзяржслужба павінна адпавядаць выклікам часу! Прэзідэнт акцэнтуе: важны не толькі прафесійны складальнік. Несці гэтую ношу трэба будзе і на маральна-валявых. У тым сэнсе, што статус дзяржслужачага нельга зводзіць да рабочага графіка - умоўна з васьмі да шасці. І хтосьці зусім не супраць паказаць сваю прыналежнасць да класа дзяржменеджараў. Але для кагосьці гэтае жаданне абмежавана дзвярамі кабінетаў.

У цэлым новы закон павінен прадугледзець усё да дробязяў. Забяспечыць высокі статус, гарантаваць прэстыж. У адваротным выпадку - кадравы голад абгортваецца яшчэ тым галаўным болем. Але не пернікаў дзеля, упэўнены Аляксандр Лукашэнка. Тых, для каго дзяржслужба толькі стымул зарабіць, тут не чакаюць. Ніхто не спрачаецца, сацыяльна-прававыя гарантыі як былі, так і будуць нормай. Але іх суаднясуць з абавязкамі, а яшчэ адказнасцю. І гэта не дадатак да спісу прафпрыгоднасці. Хутчэй, яго галоўная графа.

Абнаўленне закона аб дзяржслужбе стала справай сапраўды грамадскай. Да распрацоўкі падключылі не толькі дзяржслужачых, каб пазбегнуць папрокаў, што ўлада падчышчае прававое поле пад свае запыты. Закон нават дайшоў да Авальнай залы, атрымаўшы большасць галасоў дэпутатаў у першым чытанні. Але спяшацца ў выніку не сталі. Маўляў, справа дзяржаўнай важнасці (а за ёй развіццё краіны і дабрабыт людзей) не церпіць паспеху.

Вайскоўцаў Аляксандр Лукашэнка ўспомніць невыпадкова. Дзяржслужбу прадставяць адзінай сістэмай. З агульнымі для ўсіх прынцыпамі і патрабаваннямі. Словам, дзяржаўная, ваенная і ваенізаваная (як то МСЧ або МУС) будуць пад адным крылом закона. Вопыт людзей у пагонах будзе дарэчы: дысцыпліну і адказнасць цывільных гатовы прыраўнаваць па статусе да вайскоўцаў. З іх гарантыямі за бездакорную службу і высокім папытаннем за выкананне. Прапішуць і правілы службовай этыкі.

"У разрозненым выглядзе гэтыя патрабаванні сёння існуюць, бо закон ствараўся не на роўным месцы, у ім развіваюцца тыя традыцыі, нормы, якія закладзены ў дзеючым законе. Тым не менш правілы службовай этыкі будуць дакладна рэгламентаваныя, як і паводзіны не толькі на службе, але і ў непрацоўны час, як сябе паводзіць, у тым ліку і як мець зносіны са сродкамі масавай інфармацыі ў рамках сваёй службовай дзейнасці. Дзяржаўны служачы павінен быць прыкладам для ўсіх грамадзян нашай краіны".

І яшчэ адзін нюанс з разраду стымулаў. Сёння не кожны паспяховы кіраўнік прадпрыемства гатовы ісці ва ўладу. Палохае гіперадказнасць і фінансавая аддача, неадпаведная гэтаму грузу. Маўляў, бізнес прыносіць больш. Але тым гаспадарнікам, хто прынцыпова не супраць кар'еры ў дзяржструктурах, прапануюць яшчэ адну падтрымку.

"Напрыклад, для тых, хто прыйдзе на дзяржслужбу, адпрацаваўшы шэраг гадоў у кіраўніцтве сельгаспрадпрыемстваў, іншых арганізацый, стаж працы на ранейшай пасадзе будзе часткова залічвацца ў стаж працы на дзяржслужбе".

Словам, гэта не фінальная кропка. Хутчэй шматкроп'е. Будзе яшчэ не адно экспертнае сіта, бо кожны канкрэтны чыноўнік нібы люстэрка ўсёй вертыкалі. А на месцах толькі так і мяркуюць аб аўтарытэце сістэмы ўлады. Так што слушны пасыл - у дзяржапараце няма месца слабым звёнам і адкрыта слабым менеджарам. У тым сэнсе, што кіраўніцкі партфель не павінен быць чамаданам без ручкі, калі і несці цяжка, і кінуць шкада. Літара закона падкажа, каму па сілах будзе ноша.