Аляксандр Лукашэнка: "Без адукацыі няма нацыі"

А вось галоўным эмацыянальным момантам сённяшняга дня стала сустрэча Кіраўніка дзяржавы з таленавітай моладдзю. Такія сустрэчы здараюцца рэгулярна, але штораз іх фармат выходзіць за рамкі пратаколу. Вядома, і зараз студэнты трох гродзенскіх ВНУ рыхтаваліся, хваляваліся, выбіралі хвалюючыя тэмы і пытанні. Статус мерапрыемства абавязвае! Але жывая размова з Аляксандрам Лукашэнкам з першых хвілін перамагла скаванасць. Больш як дзве гадзіны дыялогу маладой эліты краіны з яе лідарам былі напоўненыя не толькі яркімі момантамі, якія тут жа разляцеліся па інфармацыйных стужках, але таксама думкамі і сэнсамі, не заўсёды ўласцівымі гутаркам у студэнцкай аўдыторыі. У іх - інтарэсы аўдыторыі больш шырокай - кожнага жыхара Беларусі. Невыпадкова Прэзідэнт пачаў размову са слоў: "Без адукацыі няма нацыі". Бо якасць ведаў - нацыянальны інтарэс. Што сёння цікавіць будучую эліту краіны?

Пра моладзь і не толькі - Андрэй Крывашэеў. Прамыя размовы з моладдзю - практыка ў працы Прэзідэнта рэгулярная, і гэта нават значна больш за простую традыцыю. Тут важная і зваротная сувязь: хто, як не моладзь, распавядзе, чым жыве сучасны горад, вобласць і рэспубліка. Плюс менавіта ў такім дыялогу аб'ёмна бачныя ініцыятывы маладых, бо ёсць і такія, якім складана прабіцца праз сістэму ўзгадненняў, а тут прамы выхад на Кіраўніка дзяржавы. Нарэшце, такі фармат блізкі Прэзідэнту як педагогу па першай адукацыі, зараз жа модна гаварыць пра вышэйшую школу як пра паслугу. Лідар жа вяртае першы і галоўны сэнс - абмяркоўваць нескажоны вобраз мінулага, сучаснасці і будучыні з тымі, хто ўжо сёння і сучаснасць, і будучыня Беларусі.

Вышэйшая школа без моладзі і іх энергіі - проста сцены. А таму свой дыялог з Прэзідэнтам студэнты і выкладчыкі трох ВНУ: дзяржаўнай, медыцынскай і аграрнай пачынаюць са сваіх ноу-хау. У холе другога паверха - лепшае, чым жыве сучасны Універсітэт 3.0, дзе адукацыя непарыўна звязаная з навукай, даследаваннямі, укараненнем і камерцыйнай жылкай. Плюс запыт часу - лічбавізацыя. Напрыклад, адукацыйны сэрвіс - поўны курс з любога гаджэта, але класічную школу нават ён не адмяняе.

Або вось яшчэ праект - электронны даведнік па Гродне. Ён зараз у асаблівай цане: паток турыстаў без віз расце штомесяц. Сэрвіс, створаны студэнтамі, настолькі папулярны, што аналаг замовілі суседзі з Брэста. Партал пакуль на рускай і англійскай мовах, але хутка дададуць і польскую, і мовы краін Балтыі і найболей частых гасцей. Плюс электроннае Гродна загаворыць з карыстальнікамі як аўдыягід.

Больш складаныя навацыі - у медыцыне і прамысловасці: малекулы-маркеры дыягнастуюць і рэдкія хваробы на ранняй стадыі, і нафтавыя свідравіны. Заказы ўжо ёсць, будзе і свая прафесійная база ў рамках створанага тэхнапарка. У гэтым і ёсць галоўны сэнс Універсітэта 3.0 - універсітэта, які ўмее зарабляць і рыхтуе студэнтаў да рэальнай канкурэнтнай эканомікі.

Вырабляе ўніверсітэт і ўласныя лічбавыя лабараторыі, напрыклад, па хіміі для сярэдняй школы, і свой тэлевізійны кантэнт. Ён, дарэчы, на ўзроўні і па змесце, і па графічным афармленні. Прэзідэнт жартуе: можа, падцягніце мой прэзідэнцкі пул.

Дзякуючы практычнай навуцы і ўкараненню ўніверсітэт не толькі зарабляе да паловы бюджэту, але і дазваляе сабе марыць. Напрыклад, пра новыя інтэрнаты, навучальныя карпусы і культурна-спартыўную базу. Вось яна мара, пакуль у выглядзе макета, яе ўжо залажылі, але просяць падтрымкі. Прэзідэнт прагматычны: колькі мара каштуе і якой з ВНУ ў краіне яна больш патрэбная.

Далей - прамыя і шчырыя размовы са студэнтамі. Літаральна з парога Прэзідэнт прапаноўвае зірнуць на адукацыю шырэй, не толькі сцены і падручнікі, а выбар кожнага сваёй будучай прафесіі і выбар Беларусі на карысць сваёй, а не дрэнна перайманай чужой сістэмы адукацыі.

Тэма актуальная асабліва для прымежнага Гродна: паляванне суседзяў за самымі светлымі галовамі і жаданне саміх студэнтаў паспрабаваць сябе за мяжой. Прэзідэнт не хавае, што для краіны гэта страта вялікіх інвестыцый у вышэйшую школу, хоць маштабы не самыя пагрозлівыя. Але ёсць і зваротны бок: кім за мяжой будуць нашы студэнты? Адзінкі праб'юцца, астатнія - усё жыццё на другіх і трэціх ролях.

І самі маладыя, асабліва хто спрабаваў рэальнае замежжа, гавораць: не цукар, - і прапаноўваюць актыўна развіваць сваю адукацыю.

Беларусі як экспарцёру, магчыма, не хапае не піяру, а лабараторый і інтэрнатаў. Адгэтуль рашэнне - старту мары Гродзенскага ўніверсітэта быць.

Спыталі ў Прэзідэнта і пра модны сеткавы ўніверсітэт. Аказалася, новая мода - добра забытае старое супрацоўніцтва паміж ВНУ, проста савецкія сувязі парвалі, а зараз адраджаюць на базе новых тэхналогій.

Найбольш востра стаіць праблема рэальнай сувязі ВНУ і вытворчасці. "Айцішнікаў і студэнтаў універсітэта замежных моў забяруць без праблем, часта з першага курсу, - гаворыць Кацярына Гаргун, - а як звязаць крыху раней бізнес, дзяржсектар і іншых студэнтаў?" Рэакцыя і даручэнне ад Прэзідэнта - імгненныя.

Падчас размовы рэктар распавяла, што пытанні Прэзідэнту збіралі ўсе разам, так што адлюстроўваюць яны меркаванні не толькі прысутных, а ўсяго студэнцтва. І гэтая практыка працуе. Напрыклад, менавіта так пасля сустрэчы з творчай моладдзю вырасла і зарабіла рэальная праграма сваіх музычных інструментаў. У цяперашняй акцыі, вядома, лідзіравала вырашанае ўжо пытанне інтэрната, але на другім месцы нечаканае нават для вопытнага лідара.

А наогул Прэзідэнт - чалавек не "сувенірны", хоць дзеля прэстыжу даводзілася ствараць элітны шакалад і адраджаць нашы моцныя "Зуброўку" і "Белавежскую". Зрэшты, нашымі галоўнымі брэндамі з'яўляюцца хутчэй адукаванасць, дагледжанасць і раўнамернае развіццё краіны, а зусім не мацаваныя падарункі. Роўна гэтак жа і з вышэйшай адукацыяй: без прафесіяналізму гэта толькі прыгожая ўпакоўка сучаснага чалавека.

Яшчэ пытанне - ці патрэбныя асаблівыя ўмовы пры паступленні на аграрныя спецыяльнасці, як на педагагічным профілі. Прэзідэнт парыруе: хутчэй, патрэбныя для вайскоўцаў, і наогул як гэта мужчына сфарміруецца без сталёвага стрыжня. Адгэтуль заклік падумаць, як сумясціць грамадзянскую адукацыю і ўменне абараняць радзіму і блізкіх.

Спыталі ў Прэзідэнта і напроста пра льготы на праезд для студэнтаў. Адказам стала даручэнне разабрацца, як працуе адрасная дапамога, што знаходзіцца ў веданні рэктара, прафсаюзаў і самой моладзі. Ёсць тыя, хто на вучобу прыязджае на асабістым або бацькоўскім аўто, а ёсць тыя, каму на адзенне не хапае.

Не абышлося, вядома, і без асабістых пытанняў. Напрыклад, як Прэзідэнт ацэньвае развіццё Гродна, бо кожны куток аб'ездзіў асабіста і шмат разоў. Выдатны горад, і старая, і новая яго частка, упэўнены Прэзідэнт, хіба што ў мадэрне не стае зеляніны. Экалогія жыцця - гэта важны плюс да яго якасці.

Спыталі і пра сапраўднае сяброўства ў палітыцы - ці магчымае яно, асабліва ў цяперашні час. У прэзідэнтаў амаль не застаецца асабістага: за плячамі мільёны грамадзян і іх інтарэсы, таму і занадта асабістыя адносіны лідараў - рэч небяспечная.

Прэзідэнта ва ўніверсітэце слухалі ў некалькіх аўдыторыях, нават самая вялікая зала не змагла змясціць усіх ахвотнікаў. Асабліва ўважліва прыслухаліся да вопыту, калі яшчэ пачуеш сакрэты жыццёвага і кар'ернага поспеху ад першай асобы ў дзяржаве.

На развітанне лідару падарылі маляўнічы альбом са славутасцямі Гродзенскай зямлі, а ў адказ нечакана Аляксандра Радковіч атрымала прэзідэнцкую ручку - зараз хоць дакументы візіруй. Маленькі жэст, але падкрэслівае асаблівую шчырасць размовы. Дарэчы, і студэнты, і рэктар гэтую даверанасць і шчырасць ацанілі. Яна ўжо для ўніверсітэта стала гістарычнай.

Фіналам сустрэчы стала агульная фатаграфія, і на ёй людзі, якія заклалі падмурак сучаснай Беларусі, правялі праз два дзесяцігоддзі выпрабаванняў незалежнасці на трываласць, і аднагодкі незалежнасці, тое самае пакаленне Z, якому рухаць Беларусь наперад. Спадзяемся, што рухаць без зігзагаў і кіданняў.