Прымаючы кадравыя рашэнні, Аляксандр Лукашэнка падкрэслівае: важныя вынік, дысцыпліна і прафесіяналізм

Прэзідэнт Беларусі сёння прыняў шэраг кадравых рашэнняў.

Кіраўнік дзяржавы ўзгадніў і прызначыў кіраўнікоў міністэрстваў, найважнейшых дзяржарганізацый, мясцовых органаў улады, а таксама дыпламатычных работнікаў. Прымаючы рашэнні, Аляксандр Лукашэнка падкрэслівае: важныя вынік, дысцыпліна і прафесіяналізм. Сённяшні кадравы дзень - працяг абнаўлення кіруючага складу. І што немалаважна, амаладжэння. Бо менавіта новаму пакаленню кіраўнікоў адказваць за краіну ў будучыні. Пры гэтым Прэзідэнт выразна пазначае: часу на разварушванне няма - толькі наперад. Дасягненне неабходных вынікаў - фактар нашай незалежнасці. Аб стратэгічных кадрах Андрэй Крывашэеў.

Больш чым кадры. Два новыя міністры, кіраўнік Белнафтахіма, пяць кіраўнікоў раённага ўзроўню, два дырэктары найважнейшых прамзаводаў, а яшчэ дыпламаты і дзяржкіраванцы - усяго 19 кадравых рашэнняў. Але не столькі персаналіі ў фокусе прэзідэнцкай увагі, колькі тактыка і стратэгія развіцця краіны ад прадпрыемства і раёна да галіны або нацыянальнага праекта - тыя ж малыя і сярэднія гарады з пілотным праектам у Оршы. Плюс, безумоўна, дысцыпліна, уключаючы маральнае аблічча кожнага прызначэнца, імпартазамяшчэнне і шырэй - эканоміка як ключавы фактар дабрабыту людзей і незалежнасці дзяржавы. Менавіта па маштабнасці і канкрэтнасці задач і прыярытэтаў сённяшнія рашэнні Кіраўніка дзяржавы значна большыя, чым вялікі кадравы дзень.

Стандартная формула кадравай палітыкі "кандыдат узгоднены, рэкамендаваны, перашкод да прызначэння няма" сёння - у кадравы дзень - гучыць асабліва. Непераадольнай перашкодай для мінулага складу ўрада сталі дэфіцыт дысцыпліны, сістэматычная невыканальнасць і цяганіна. Орша - апошняя кропля.

Адгэтуль неабходнасць Прэзідэнту зноў вяртацца да асноў кадравай палітыкі - саміх прынцыпаў беларускай уладнай вертыкалі. І першы з іх - вялізная нагрузка і адказнасць, пачынаючы з базавага ўзроўню. Адгэтуль амаль бацькоўскі дыялог з новым кіраўніком Гомельскага райвыканкама Аленай Алексінай: "Ці пацягнеце там, дзе не кожны здаровы мужык сцерпіць?".

Раёны абласных цэнтраў - дадатковы цяжар адказнасці, пастулюе Прэзідэнт. Тут вострыя яшчэ "ленінскія" пытанні зямлі і хлеба, заводаў і фабрык, нерухомасці і "чысціні рук" чыноўнікаў. Гэты пасыл павінна ўлічыць не толькі Алена Іванаўна - усе кіраўнікі райвыканкамаў. Попыт будзе таксама рэвалюцыйны.

Алена Алексіна прайшла выдатную школу раённага Савета дэпутатаў. Тую самую кузню кадраў, што бліжэй усяго да людзей. І таму яе падыходы і прыярытэты выклікаюць большы давер і ў Прэзідэнта, і ў людзей.

Рэвалюцыйных ператварэнняў чакае Кіраўнік дзяржавы ад Маладзечна і Стоўбцаў. Новым кіраўнікам, а гэта Юрый Горлаў і Дзяніс Колесень, даручэнне - сачыць за мадэрнізацыяй ў "пілотнай" Оршы і стопрацэнтна задзейнічаць досвед не толькі гэтага народнага праекта, але і ўсіх буйных па нашых мерках гарадоў. Ад Барысава і Баранавіч да Пінска і Салігорска. У іх сканцэнтраванасць нашай рэальнай эканомікі, чалавечага капіталу, працоўных дынастый і калектываў - іх недапушчальна страціць. Інакш Беларусь стане мінскай агламерацыяй з загасалай правінцыяй.

З гэтай звышзадачы другі прынцып беларускай кадравай палітыкі: не цягнеш - сыходзь. Лепш сам. Як гавораць у народзе: сядзець, а тым больш, "ляжаць" на пасадзе, асабліва ў непрыстойным выглядзе, проста недапушчальна. Калі рабацяга нецвярозы, чакай бяды на вытворчасці. А калі кіраўнік? Тысячы лёсаў і цэлыя галіны пад ударам.

Ёсць у нашай сістэме і зваротны прынцып: дужыя і прафесійныя кадры з "абоймы" не выпадаюць. Узяць той жа мінулы склад урада - унікальныя людзі з унікальным досведам. Напрыклад, Уладзімір Сямашка - адзін з лепшых перагаворшчыкаў, уключаючы праславутыя газанафтавыя цяжбы. Або Васіль Мацюшэўскі - бліскучы банкір, аналітык і фінансіст з рэпутацыяй у беларускім бізнесе і ў міжнародных дзелавых колах. Прэзідэнт як дасведчаны кіраўнік адзначае: не знікнуць, працы хопіць кожнаму.

Кадравая прынцыповасць і яшчэ ў адным нязменным падыходзе: у Беларусі не бывае "тэхнічных" або "бутафорскіх" урадаў. Пад выбары або дзеля папулізму. Краіна не тая: долары не друкуем, нафтай не захлёбваемся. Няма рэсурсу ні на дыктатуру, ні на гульні піяршчыкаў, ні на застой у галовах. Не тое, што два гады да выбараў, на месяц нельга страціць кантроль за працэсамі ў эканоміцы. І побач жа Украіна "падставілася" менавіта ў гэтым. Абуральны антыпрыклад.

Вяртаючыся да раённага ўзроўню, Дзмітрый Марціновіч і Леанід Засямчук - Быхаў і Клімавічы. Першы несправядліва абышлі ўвагай, даручэнне - рыхтаваць візіт лідара. Другі - патэнцыйна дужы і "хлебны", але не хапае вялікіх праектаў развіцця, новых пунктаў росту.

Асобным кадравым радком сёння нашы лакаматывы ў прамысловасці. Напрыклад, Мінскі маторны - лінейка рухавікоў шырокая, але нават на беларускую тэхніку часта ставяць імпарт. Спажыўцы просяць павышаны рэсурс, безумоўную якасць і надзейнасць. Прэзідэнт патрабуе ад новага кіраўніка Аляксандра Рагожніка адвагі і здаровых амбіцый маладога кіраўніка. Тым больш ёсць свой каласальны рынак - краіна машынабудаўнічая, унутраны заказ прахарчуе нават у крызіс. Тут, як на Аршанскім інструментальным, галоўнае - не праспаць свае заказы.

Новы дырэктар маторнага для прэсы лаканічны: задача - мадэрнізацыя, мэта - рухавікі для лепшых брэндавых мадэляў МАЗа, МТЗ, Гомсельмаша і "Амкадора". Даручэнні Прэзідэнта прынятыя да выканання.

Той жа прынцып - мадэрнізацыі дзеля калектыву, устойлівасці на рынках і запатрабаванасці - працуе і ў дачыненні да Брэсцкага электралямпавага. У новага кіраўніка Ірыны Зарэмбоўскай за плечамі вялікі вопыт школы "Гарызонта". Але ў Брэсце свая спецыфіка - свае нішы і іншы ўзровень сусветных тэхналогій, якім трэба адпавядаць.

Закрываючы гэты раўнд кадравых рашэнняў, Прэзідэнт яшчэ раз вяртаецца да тэзіса, які ўжо стаў аксіёмай - наш народ можа многае, калі не ўсё; ад кіраўнікоў патрэбны вынік, а без эканомікі немагчымы рэальны суверэнітэт. У сучасным свеце слабых б'юць, балюча, але не фатальна, а вось слабых эканамічна дабіваюць без шкадаванняў.

Перагортваючы гэтую кадравую старонку, Прэзідэнт падбадзёрвае кіраўнікоў: "Важна, каб у вас усё атрымалася, так захаваем краіну, кожны на сваім месцы. Дробязяў тут няма і быць не можа".

Не менш прынцыповыя пытанні пры кадравых рашэннях прыступкай вышэй. Прызначаныя новы кіраўнік Мінфіна - Максім Ермаловіч, Мінэнерга - Віктар Каранкевіч, абодва - з пазіцыі першых намеснікаў. Пасля прызначэння Ігара Ляшэнкі віцэ-прэм'ерам утварылася вакансія старшыні Белнафтахіма. На гэту пасаду Кіраўнік дзяржавы ўзгадніў Андрэя Рыбакова. Для яго гэта таксама паступальны рух уверх у канцэрне.

Сёння ж Прэзідэнт даў згоду на прызначэнне Івана Рабкаўца намеснікам міністра транспарту і камунікацый. У гэтым жа міністэрстве новы дырэктар дэпартамента па авіяцыі - Арцём Сікорскі.

Дазагрузілі паўнамоцтвамі і адказнасцю дыпламатаў. Наш пасол у Швецыі Дзмітрый Мірончык, зараз яшчэ і ў Нарвегіі па сумяшчальніцтве. Уладзімір Астапенка апроч асноўнай пазіцыі ў Аргенціне з гэтага часу прадстаўляе Беларусь яшчэ ў Парагваі і Перу. Ігар Бондараў зараз генеральны консул у Дубаі, консульства новае.

Папаўненне і ў радах членаў аблвыканкамаў. Сяргей Гладышаў будзе працаваць у Брэсце, Аляксандр Невяроўскі і Павел Міхалюк - у Гродне, Аляксандр Церахаў - у Магілёве.

Наразаючы задачы новым кіраўнікам, Прэзідэнт вяртаецца да прынцыпаў беларускай кадравай палітыкі. Максімальна адкрыта, што ўнікальна для любой палітычнай сістэмы, і гаворыць аб даверы да беларусаў як да маладой, але спелай палітычнай нацыі. Напрыклад, прынцып не адбіраць кадры па асабістай адданасці, прапускаць праз дзясятак фільтраў кожнага кандыдата, не прагінацца пад знешнімі ўздзеяннямі, падбіраючы на кожную пазіцыю "прабеларускага" спецыяліста з жорсткім прафесійным і патрыятычным стрыжнем. Ці магчымыя памылкі? На жаль, так, бліскучы эксперт у сваёй справе не заўсёды такі ж хвацкі арганізатар.

Першыя крокі і задачы новага міністра фінансаў - акрамя безумоўнай дысцыпліны, бюджэт, пошук рэсурсаў на развіццё і ашчадныя інвестыцыі ў пункты росту. Распараджаюцца ж не сваімі грашыма і далёка не бязмежнымі.

Фатальнай стала праверка для ранейшага міністра энергетыкі. Страта твару і п'янства маглі абысціся не толькі найважнейшай галіне - усёй краіне - крытычнымі наступствамі. Ну як на такое не рэагаваць Прэзідэнту? Пры гэтым лідарам падкрэслена - адстаўкі не апошнія, цырымоніцца за такое не стануць.

З першых прыкладных задач, зноў жа пры жорсткай дысцыпліне, эфектыўнае ўкараненне першай беларускай атамнай станцыі ў эканоміку і энергасістэму краіны.

Белнафтахім - Прэзідэнт пакуль не гатовы да аб'яднанага суперхолдынгу ў гэтай галіне, нашай перапрацоўцы перш трэба давесці да розуму мадэрнізацыю. Парада новаму кіраўніку канцэрна: “З калегам, а цяпер віцэ-прэм'ерам Ігарам Ляшэнкам, трэба - кансультуйцеся, але ўся адказнасць на Вас”. Гэта ўжо не парада - факт.

Першым выпрабаваннем на трываласць Андрэя Рыбакова як дзяржаўніка і спецыяліста стане пошук узаемавыгаднай развязкі па так званым падатковым манеўры па нафце ў Расіі. Калі проста, то манеўр падніме для Беларусі цану на волкую нафту і паставіць у абсалютна няроўныя ўмовы з расійскай перапрацоўкай. Безумоўна, насуперак духу і літары Еўразійскага саюза. Яшчэ і таму патрэбна прынцыповая і кваліфікаваная пазіцыя новага кіраўніка.

Усе апошнія кадравыя рашэнні Прэзідэнта зыходзяць не толькі з прынцыповых пазіцый кадравай жа палітыкі, але яшчэ выводзяць на авансцэну новае пакаленне кіраўнікоў з вопытам і, што важна, уменнем працаваць і адказваць за працу ўрада як суцэльная каманда.

Ужо некалькі гадоў у Беларусі эксперты выношваюць ідэю - сфармуляваць Кодэкс дзяржаўнага кіравання і кіраўніка. Калі аб'ектыўна, то сёння Прэзідэнт, па сутнасці, агучыў і прэамбулу да яго, і самыя прынцыповыя кіраўнікі, і параграфы. Зрэшты, яны для маладой беларускай дзяржавы не навіна. Ужо паспелі стаць і сістэмай, і прыкладнай кадравай палітыкай, нават да таго, як леглі на паперу ў канцэнтраваным выглядзе.