Ганчар Мікалай Стрэльчанка пераўтварае земляны матэрыял у прыгожыя гладышы

Тоны гліны для працы. У Лагойскім раёне ганчар Мікалай Стрэльчанка пераўтварае земляны матэрыял у прыгожыя гладышы, збаны, свістулькі. Ганчарства - яго прафесія на працягу трыццаці гадоў. Працаваць у Лагойск майстра прыехаў дзесяць гадоў таму. Зараз ён у раённым цэнтры рамёстваў выкладае ўрокі па гліняным майстэрстве юным ганчарам. А ў вольны час стварае самабытны гліняны посуд ва ўласнай майстэрні.

Наталля Кезік завітала ў госці да лагойскага ганчара.

Сярод машын у майстэрні – толькі ганчарнае кола. А побач вялізныя кавалкі гліны і безліч гатовых вырабаў – збанкоў, гладышыкаў і кубкаў.

Гадавы запас матэрыялу для Мікалая Стрэльчанкі - паўтоны гліны. Яе нарыхтоўвае сам – пэўнай якасці і пажадана цёплай парой. Назапашаны матэрыял майстар ператварае ў самабытны беларускі гліняны посуд. Займаецца адмысловай справай трыццаць гадоў запар.

Мікалай ведае сакрэты, як зрабіць гліну паслухмянай. Каб матэрыял быў прыдатным для работы, неабходна трымаць яго ў вільготнасці. А перад тым, як пачаць працу, абавязкова трэба з глінай «пагуляць» - на ганчарным коле яе размякчыць і зрабіць паслухмянай. А працаваць трэба хутка, каб матэрыял не паспеў высахнуць.

Зараз майстар асабліва захапіўся ручной лепкай. Фігуркі жывёлін, гумарыстычныя вобразы і кубкі для гарбаты. Асвойвае Мікалай і белую гліну. Гэты элітны матэрыял можна расфарбаваць. Пакрытыя палівай вырабы адпраўляе ў печ, разагрэтую да ста градусаў, на пяць-шэсць гадзін.

Працаваць у Лагойск Мікалай прыехаў дзесяць гадоў таму. Тады і пачаў глінянае майстэрства выкладаць дзецям у раённым цэнтры рамёстваў. Разам вылепілі гліняныя люстры, а ў майстэрні атрымаўся ўласны дызайн-праект.

Зараз у гліняным царстве Мікалая Стрэльчанкі ніводнай свабоднай паліцы. Майстар рыхтуецца да рэспубліканскіх фестываляў і кірмашоў. Там звычайна самабытныя гліняныя кубкі, гладышыкі, збанкі і свістулькі разыходзяцца за некалькі гадзін.