Аляксандр Лукашэнка на набажэнстве ў кафедральным саборы ў Тураве

Свята, якое нясе святло, дабрыню і, вядома, надзею. Радасць гэтага дня разам з вернікамі па традыцыі падзяліў і кіраўнік дзяржавы.

На гэты раз ён прысутнічаў на набажэнстве ў кафедральным саборы свяціцеляў Кірылы і Лаўрэнція Тураўскіх у горадзе Тураве. Гэты дзень тут знамянальны ўдвая. У храм вярнулася нацыянальная святыня - Тураўскі крыж. Яе аднавілі па ініцыятыве Прэзідэнта. Праз 8 стагоддзяў сакральнай рэліквіі сёння змаглі пакланіцца вернікі.Ілона Красуцкая раскажа падрабязнасці.

Самае галоўнае ў царкоўным календары і самае любімае ў народзе свята - Вялікдзень - сёння ў дамах і сэрцах большай часткі беларусаў. Святымі вадой і малітвай царква благаслаўляе на святочнае застолле. Кулічы, тварожныя пасхі, яйкі-пісанкі - кулінарныя вынаходкі гаспадынь проста захапляюць.

Маленькі і ўтульны трохтысячны Тураў. Калыска хрысціянства, крыніца духоўнасці і веры беларускага народа. Горад з больш чым тысячагадовым летапісам. Месца сустрэчы праваслаўных - новы сабор. Першы кафедральны сабор на гэтай зямлі быў пабудаваны яшчэ ў XII стагоддзі, але ўжо ў XIII яго разбурыў прыродны катаклізм. Васьмібальнае землетрасенне адбылося ў Румыніі, яго водгукі дайшлі да Турава. Восем гадоў таму новы сабор асвяцілі і правялі тут першае набажэнства. Ён стаў сапраўдным духоўным цэнтрам і месцам паломніцтва для праваслаўных хрысціян.

У Тураў людзі сёння прыехалі не толькі з найбліжэйшых вёсак, але і з іншых абласных цэнтраў. Для іх адразу тры знакавыя падзеі. На Вялікдзень радасць свята разам з імі падзяляе кіраўнік дзяржавы. І, нарэшце, нацыянальная святыня - Тураўскі крыж - вяртаецца дамоў. Кожны момант здаецца па-асабліваму праніклівым.

Жыццё ва ўмовах пандэміі ўносіць карэктывы, не ўсе сёння змаглі прыйсці ў храм. Але ў Беларусі дарогу да яго ніколі не закрывалі. Усё ўбранне сабора падкрэслівае: гэта свята перамогі жыцця і веры ў лепшае. Ля іконы кожны просіць аб чымсьці сваім і агульным.

Прэзідэнт апошнім часам на Палессі часта. З гэтай зямлёй столькі звязана, а колькі выпрабаванняў выпала на яе долю. Такі момант схіляе да асаблівых адкрыццяў.

Падзеі мінулага года нас нібы змянілі. Усім як ніколі патрэбна падтрымка ў выглядзе добрага слова, якое ўсяляе аптымізм і натхняе. У гэты дзень у царкве Прэзідэнт не мог не сказаць тыя рэчы, якія ад яго так хацелі пачуць.

Гэты дзень увойдзе ў гісторыю. Праз 8 стагоддзяў у гэты храм вяртаецца нацыянальная рэліквія - Тураўскі крыж. Святыня знікла пад абломкамі храма падчас землетрасення ў XIII cтагоддзі. Гэта напрастольны крыж накшталт знакамітага Крыжа Еўфрасінні Полацкай. Толькі па Тураўскім крыжы не засталося ніякіх дакументальных крыніц адносна таго, як ён выглядаў. Асновай для вяртання крыжа паслужылі чатыры свінцовыя іконкі, знойдзеныя прафесарам Пятром Лысенкам пры раскопках у Тураве 60 гадоў таму.

Узнаўленне святыні - гэта ініцыятыва нашага Прэзідэнта. Быў створаны мастацкі савет, праведзена маштабная навуковая праца, вывучаны аналагі таго перыяду - візантыйскія і заходнееўрапейскія. Тры гады - менавіта столькі заняло аднаўленне сакральнага помніка. Ён зроблены з золата з украпваннямі каштоўных камянёў: смарагду, рубіну, гранату, лазурытаў.

У аснове ўзноўленай царкоўнай рэліквіі кіпарысавае дрэва. Яго прывезлі з Афона. Рэліквія не цяжкая - усяго 1 кілаграм 200 грамаў. Па выніках мінулага года аўтарскаму калектыву, які працаваў над аднаўленнем святыні, кіраўнік дзяржавы прысудзіў прэмію "За духоўнае адраджэнне".

На Вялікдзень абавязкова прынята частаваць адно аднаго, дарыць падарункі. Салодкія прэзенты атрымалі юныя вернікі, якія прысутнічалі на святочным набажэнстве. Аляксандр Лукашэнка вельмі цяпло пагутарыў з вернікамі. Часцей, чым звычайна, гучалі ўзаемныя пажаданні здароўя і даўгалецця. Вось так па-простаму людзі распавядалі, што моляцца за ўсіх беларусаў і за краіну.

Пасля наведвання храма людзі імкнуцца сабрацца разам з сябрамі, роднымі, блізкімі ў асяроддзі сям'і, за святочным сталом. Сёння ніхто не павінен быць забыты. Паводле даследаванняў, Тураў ніколі ні на каго не нападаў, толькі абараняўся. І гэта вельмі сімвалічна для вобраза вернутага Тураўскага крыжа, які ўспрымаецца як заклік да міру.