Калону са спецгрузам гуманітарнай дапамогі ва Украіну суправаджала наша здымачная група

Пералік тавараў быў узгоднены з украінскім бокам. Летась пра такую пастаўку дамовіліся кіраўнікі дзвюх краін - Аляксандр Лукашэнка і Пётр Парашэнка. Ужо вядома, што мэблю і халадзільнікі накіруюць у адукацыйныя і лячэбныя ўстановы рэгіёна. Гэта значыць, што да пачатку навучальнага года школы Данбаса атрымаюць новыя парты, шафы і крэслы.

Груз перададуць у найболей пацярпелыя месцы. Паводле звестак ААН, амаль 4,5 мільёна чалавек аказаліся ў пастцы баявых дзеянняў у Данбасе або былі змушаныя стаць бежанцамі. З іх амаль 3,5 мільёна маюць патрэбу ў дапамозе.

Калону са спецгрузам суправаджала наша здымачная група. Усе падрабязнасці гуманітарнага шляху - у нашага карэспандэнта Уладзіміра Каралёва.

Лета 2014 для Краматорска назаўжды будзе запісана ў гісторыю горада. Праз 70 гадоў міру сюды прыйшла вайна.

Баі за горад ішлі некалькі месяцаў. Тады ніхто з мясцовых жыхароў не меркаваў, што вынікам вызвалення Краматорска стане перанос адміністрацыйнага цэнтра вобласці. Адзін з найбагацейшых гарадоў Украіны - Данецк - апынецца па іншы бок лініі размежавання.

Краматорск - гэта ўжо прыфрантавая зона. Адгэтуль да лініі размежавання каля 40 км. Пры заездзе разбураныя дамы - гэта памяць пра баі за горад у 2014 годзе. Да прыкладу, раней гэта была бальніца.

Наводдаль разбуранага шпіталя пабудаваная новая бальніца як сімвал адраджэння горада. Менавіта сюды будзе дастаўленая частка гуманітарнай дапамогі, якая прыбыла з Беларусі. Груз цалкам узгоднены з украінскім бокам. У Краматорск ратавальнікі прывезлі школьную мэблю, шафы для дакументаў і халадзільнікі. Усё, што так неабходна зараз рэгіёну.

Першыя ўражанні ад горада - тут звычайнае мернае жыццё. Працуе мабільная сувязь і Інтэрнэт, ходзіць грамадскі транспарт, магазіны рэкламуюць свае тавары. Тут не шмат людзей, месца падаецца паўпустым. Усё сваё жыццё Марына і Вольга пражылі ў Севераданецку. Пра тое, што яшчэ калі-небудзь гэты горад будзе звязаны з вайной, не меркавалі нават у самых страшных снах. Баі ішлі за Лісічанск і Севераданецк улетку 2014 у прыгарадзе буйнога прамысловага цэнтра. Але сёння жанчыны на лёс не скардзяцца, бежанцам з Данбаса ў іх горадзе куды горш.

У Севераданецку беларуская дэлегацыя перадае груз прадстаўнікам Луганскай абласной адміністрацыі. У прыватнай гутарцы чыноўнікі прызнаюцца, што дапамогі чакалі даўно. Да новага навучальнага года школы Данбаса атрымаюць новыя парты, шафы і крэслы.

Менавіта таму дапамога пастаўляецца па абодва бакі лініі размежавання. Частку харчовага грузу беларускія ратавальнікі перадаюць у Кіеў на склады місіі Міжнароднага камітэта Чырвонага Крыжа, з якога супрацоўнікі камітэта сфарміруюць 2 500 прадуктовых набораў. Тыя людзі, якія жывуць у шэрай зоне або па той бок лініі размежавання, ужо некалькі гадоў зведваюць сур'ёзныя цяжкасці з медыцынай і харчаваннем.

Увечар суботы беларускія ратавальнікі прыбылі ў Мінск, пераадолеўшы за гэтыя дні адлегласць амаль 3000 км. Спякота – больш за 30 градусаў - не стала перашкодай для выканання гэтай місіі. Другі гуманітарны груз ва Украіну быў дастаўлены паспяхова. Ратавальнікі ўпэўніваюць, яны гатовыя да новых заданняў.

Яшчэ 5 гадоў таму мала хто мог паверыць, што ў гэтым рэгіёне магчымы ўзброены канфлікт і што суседняя дзяржава будзе мець такую вострую патрэбу ў падтрымцы. Але прайшлі гады, і Беларусь аддана працягвае краіне-суседцы руку дапамогі.