Рэпартаж пра тое, як беларусы ўмеюць дапамагаць

У краіне працягваецца марафон добрых спраў, якія аб'ядналі беларусаў у няпростай сітуацыі, у якой апынуўся ўвесь свет. Тысячы неабыякавых людзей адгукаюцца на просьбы падтрымаць медыкаў, якія сёння на перадавой, і пажылых, якім цяжка спраўляцца ў адзіночку. Вірус шматразова мабілізаваў добраахвотніцкія рэсурсы краіны. Штодня да тэлеграм-чатаў і іншым месенджераў далучаюцца новыя ахвотнікі, гатовыя падставіць плячо.Гэта людзі розных сфер, прафесій і ўзростаў, чые фінансавыя магчымасці часта абмежаваныя, але жаданне прыйсці на дапамогу шчырае і сапраўды не ведае меж. Сапраўды часам не трэба шмат часу і сіл, каб быць камусьці карысным.

Пра тое, як беларусы ўмеюць дапамагаць, - рэпартаж Вольгі Анішчанкі.Дзе, як не ў паліклініках сёння ведаюць, што пажылым людзям лепш застацца дома і выпісваюць рэцэпты без прысутнасці пацыента. Хапае званка - доктар усё аформіць, кожны пакладзе ў асобны канверт. Дакумент усё-такі! Паслуга аказалася настолькі папулярнай, што паліклінікі штодня афармляюць сотні заявак.

Заяўкі чакаюць валанцёраў, гатовых даставіць рэцэпты адрасату. Раніцай доктар выпісаў лекі, і ўжо днём канверт атрымае кожны, хто мае патрэбу. Дзень у дзень - важны прынцып добраахвотніцкай працы. Каб пазбегнуць асабістых кантактаў, валанцёр, як правіла, не стане паднімацца ў кватэру. Выручаюць паштовыя скрыні. Па рэцэпты людзі пасля спусцяцца самі, калі ім будзе зручней. Так! І засцярога найвышэй усяго!

Інэса толькі-толькі "запісалася" ў шэрагі памочнікаў. Жыве на дзве краіны. Дачка - у Італіі, мама - тут, у Беларусі. У лютым прыехала ў госці і так і засталася: краіны экстранна закрылі межы... Італьянскую трагедыю перажывалі як асабістую драму. Пра тое, як важна адгарадзіць старых ад неабавязковых візітаў, гаворыць пры кожным зручным выпадку. Маўляў, людзі дапамогуць, даставяць да парога ўсё, што трэба, і справяцца з любой бядой. Але толькі разам.

Сёння шматлікія гатовы па добрай волі накручваць кіламетры, калі гэта камусьці трэба... Яшчэ б праезд валанцёрам зрабіць бясплатным! У ліку "народных" памочнікаў таксама нямала тых, хто пайшоў на заслужаны адпачынак.

Рэцэпты на дом - толькі малая доля добраахвотніцкай дапамогі. Схадзіць у аптэку па лекі, у магазін па прадукты - гатовы зрабіць усё, што папросяць. Раённыя сацыяльныя службы штодня збіраюць такія просьбы, перадаюць іх грамадскім арганізацыям. А іх задача - аператыўна знайсці чалавечы рэсурс, каб выканаць кожны заказ. Так з'явіліся чаты, якія аб’ядналі сотні добраахвотнікаў. Хто бліжэй, хто свабодны прама зараз - заяўка "ляціць" у тую ж хвіліну. Дэфіцыту памочнікаў у Беларусі ўжо сапраўды няма. У арганізацыі ўпэўненыя, іх каманда - сапраўдная "дрым цім". Ужо ў страі толькі за некалькі тыдняў - сотня новенькіх, і рэкрутынг працягваецца. Тут упэўненыя, валанцёры справяцца з любымі нагрузкамі.

Сёння ў месенджарах з’яўляюцца дзясяткі новых чатаў, гатовых нас аб'ядноўваць. Атрымліваецца такі бумеранг дабра, які чапляе сотні, а можа, і тысячы людзей.

Адны пішуць, што напрыклад, гатовыя даць прытулак, калі ўрачам патрэбна ізаляцыя пасля працы і яны не хочуць падвяргаць небяспецы блізкіх. Іншыя - адкласці свае бізнес-праекты і адшываць сродкі абароны, не думаючы пра адпачынак. Кулінары збіраюць дактарам прадукты, вадзіцелі бязвыплатна дастаўляюць на працу або забіраюць пасля змены.

Здаецца, вірус правярае нацыю на чалавечнасць і эмпатыю і адкрывае ў нас самае лепшае. Бо калі па поклічы сэрца, забываючы пра асабістую выгаду, ці не гэта галоўны індыкатар грамадскага здароўя, здольнага даць адпор любому вірусу?!

Сёння эпідэмсітуацыя на асабістым кантролі Прэзідэнта. Так, Аляксандр Лукашэнка днямі сустракаецца з палітычным кіраўніцтвам краіны. Яно маніторыць сітуацыю на месцах: у бальніцах, у зносінах з урачамі, рэгіянальнымі ўладамі. Людзі - галоўнае. І змагаюцца за кожнага, незалежна ёсць каранавірус або няма. Не варта забываць, заўважае Прэзідэнт, пацыенты з іншымі дыягназамі таксама патрабуюць належнай увагі.

Падтрымка медыкаў сёння, здаецца, неверагодная. І словам, і справай. Адной вялікай кухняй сталі шматлікія рэстараны, дзе людзей сёння амаль няма, а повары гатовыя працаваць. І рабіць тое, што яны ўмеюць лепш за ўсё. Але і першае, і другое, і трэцяе, вядома, для медыкаў, - сёння агульная справа. Шматлікія прызнаюцца, справіцца ў адзіночку толькі намаганнямі рэстаратараў ніяк немагчыма. Дадатковыя змены, начныя дзяжурствы, вялікія аб'ёмы - няпроста. Да апоўдня заказы павінны быць гатовыя. Бо на пад'ездзе ўжо іншыя памочнікі, гатовыя знайсці ў сваім графіку нават паўгадзіны, каб даставіць прадукты ў бальніцы.

Пра ўсе добрыя справы распавесці, здаецца, немагчыма. Сёння прафсаюзы аказвалі медыкам пасільную дапамогу - антысептыкі, ахоўныя касцюмы і нават прысмакі для шматлікіх гарадоў сталічнага рэгіёна. Міліцыя падтрымала пажылых і інвалідаў: партыю медыцынскіх масак атрымалі тыя, хто мае асаблівую патрэбу. Дапамаглі і дзіцячым садкам. Зноў жа не абмяжуюцца сталіцай. Зазірнуць ва ўсе рэгіёны краіны. Мастакі запусцілі анлайн-аўкцыён "Дзякуй!". Прадаюць у інтэрнэце карціны, на ўсё, што выручаць, закупяць сродкі абароны, медабсталяванне. Адным словам, марафон працягваецца і знаходзіць усё больш падтрымкі. Бо беларусы ўмеюць дапамагаць.