Сямейныя гісторыі з хрусталю і фарфору можна ўбачыць у Барысаўскай бібліятэцы

"Сямейныя гісторыі ў фарфоры і хрусталі" прапануе Барысаўская цэнтральная раённая бібліятэка імя Каладзеева. На рэтравыставе посуду - сервізы, абедзенныя наборы, фужэры і кубкі, вазы, сувенірныя фігуркі.

Большасць рэчаў унікальная і нават адзінкавая, бо зроблена на вытворчасцях, якія сёння ўжо не існуюць. Падарожжа па часе праз хрустальныя і фарфоравыя калекцыі прапануюць збіральнікі рарытэтаў.

Сняданак, абед, вячэра. Раней гэта была абавязковая агульнасямейная традыцыя, калі да стала чакалі ўсіх і, спажываючы стравы сумесна, размаўлялі, абмяркоўвалі планы і справы надзённыя. Успомніць тыя часы запрасіла калекцыянер Юлія Шмакава-Бугайчук. Яна разам з аднадумцамі - барысаўскімі збіральнікамі савецкіх рарытэтаў - стварыла праект пад назвай "Сямейныя гісторыі ў фарфоры і хрусталі".

На выставе кожны наведвальнік знаходзіць штосьці знаёмае, любімае з набораў посуду сваіх бацькоў, з рэчаў, якія стаялі на паліцах бабульчынай кухні. Праз сузіранне кубачка на сподачку ці стоса талерак мы быццам вяртаемся ў тыя часы, калі дрэвы былі вялікія, тата з мамай - маладыя, а хрустальныя бакалы ўвогуле былі накшталт сямейнай рэліквіі. Экспазіцыю і аздобілі па-хатняму - накрытыя сталы, а на іх рэтрафотаздымкі. Яны рэальныя, стваральнікі выставы дасталі з уласных альбомаў.

Асабістыя ўспаміны. А яшчэ ўзгадванне цэлай эпохі. Па экспанатах можна вывучаць геаграфію былой неабсяжнай краіны.

Стол, на якім экспанаты распавядаюць пра тыя шчаслівыя, гістарычныя цяпер часы, калі ўсе рэспублікі былога СССР жылі разам, у згодзе. Там рыжскі фарфор, тут добрушскі, посуд са Славянска з Украіны і з Краснадара (Расіі).

Многіх фабрык ужо няма, а іх вырабы жывуць. Паспрабуй сёння набыць набор чэхаславацкага посуду? Ці былога Мінскага фарфоравага завода. А ўзоры засталіся і цяпер асабліва каштоўныя.

Зрэшты, на выставе ёсць падборка так званага гутавага шкла - гэта вазы, без якіх таксама цяжка ўявіць сабе савецкую побытавую рэчаіснасць.

У экспазіцыі сямейнага фарфору і шкла паўтысячы прадметаў. Гэта вырабы пасляваеннага часу. Творы мастацтва, сабраныя не толькі для гастранамічнай настальгіі, а каб заахвоціць наведвальнікаў (найперш маладое пакаленне) да аднаўлення традыцый і шматвекавой культуры сталавання і яе вытанчанай атрыбутыкі.